Yunus Emre Sözleri Aşk, Yunus Emre’nin Sözleri Ve Anlamları, Yunus Emre Sözleri Resimli, Yunus Emre Sözleri Kapak Fotoğrafları, Yunus Emre Aşk Şiiri Tasavvuf’un bilinen isimlerinden Yunus Emre’nin tazeliğini hep koruyan en güzel sözleri. Yunus Emre’nin sözlerini twitter, facebook yada pinterest gibi sosyal platformalarda paylaşmak için sözlerin üzerine gelerek tıklamanız yeterli.Bu sayfada en büyük şairlerden Yunus Emre’nin en güzel sözlerini hazırlamaya çalıştık. Bu güzel Yunus Emre sözlerini sevdiklerinizle face ya da twitterdan yada instagram veya whatsapptan paylaşabilirsiniz.

Üzenlerin üzüldüğü vakit da gelir.

Ölümden ne korkarsın, korkma ebedi varsın.

Yaratılanı hoş gör, Yaradan’dan ötürü.

Ne varlığa sevinirim, ne yokluğa erinirim, aşkın ile avunurum, bana seni gerek seni.

Ey hoca, İstersen bin kere hacca git. Bir gönle girmek hepsinden daha üstündür, der. 

Yaratılanı hoş gör, Yaradan’dan ötürü.

Zulümle zenginleşenin, sonu berbat olur.

Türlü türlü cefanın adını aşk koymuşlar.

Aşık olamayan adem benzer yemişsiz ağaca.

Derdi dünya olanın, dünya kadar derdi vardır.

Türlü türlü cefanın adını aşk koymuşlar.

Dağlar nice yüksek ise, yol anın üstünden geçer.

Zulüm ile abad olanın akıbeti berbad olur.

Dil söyler kulak dinler, kalp söyler kâinat dinler.

Kimde bir güzellik varsa bilsin ki ödünçtür.

Söze târîh yedi yüz yediydi, Yunus cânı bu yolda fidîyidi.

Az söz erin yüküdür, çok söz hayvan yüküdür.

Aşk aşıkı şir eder, aslanı zencir eder, katı taşı mum eder.

Bilmeyen ne bilsin bizi bilenlere selam olsun.

Ana rahminden geldik pazara, bir kefen aldık döndük mezara.

Her kim Kuran bilmedi sanki dünyaya gelmedi.

Davet söz ile değil hal iledir. O hal ki kulağı sağıra da görünür, gözü köre de.

Beni bende demen bende değilem, bir ben vardır bende benden içeri.

Çok mal haramsız, çok söz yalansız olmaz.

Ölümden ne korkarsın, korkma ebedi varsın.

Zulüm ile abad olanın akıbeti berbad olur.

Az söz erin yüküdür, çok söz hayvan yüküdür.

Kimde bir güzellik varsa bilsin ki ödünçtür.
Her kim Kuran bilmedi sanki dünyaya gelmedi.

Sevelim, sevilelim, bu dünya kimseye kalmaz.
Derdi dünya olanın, dünya kadar derdi vardır…

Bilmeyen ne bilsin bizi bilenlere selam olsun.

Dağlar nice yüksek ise, yol anın üstünden geçer.

Hakk’ı uzaklarda arama, Hakk’ın durağı gönüldedir.
Dervişlik olsaydı taç ile biz alırdık otuza kırka…

Nefistir seni yolda koyan, yolda kalır nefse uyan.

Dil söyler kulak dinler, kalp söyler kâinat dinler.

Mal da yalan, mülk de yalan, var biraz da sen oyalan.

Söz binlerce mücevher ve altın parayı kara toprak eder.

Sabır saadeti ebedi kalır sabır kimde ise o nasip alır.

Derdi dünya olanın, dünya kadar derdi vardır.

Türlü türlü cefanın adını aşk koymuşlar.

Dağlar nice yüksek ise, yol anın üstünden geçer.

Zulüm ile abad olanın akıbeti berbad olur.

Dil söyler kulak dinler, kalp söyler kâinat dinler.

Kimde bir güzellik varsa bilsin ki ödünçtür.

Söze târîh yedi yüz yediydi, Yunus cânı bu yolda fidîyidi.

Az söz erin yüküdür, çok söz hayvan yüküdür.

Aşk aşıkı şir eder, aslanı zencir eder, katı taşı mum eder.

Bilmeyen ne bilsin bizi bilenlere selam olsun.

Ana rahminden geldik pazara, bir kefen aldık döndük mezara.

Her kim Kuran bilmedi sanki dünyaya gelmedi.

Davet söz ile değil hal iledir. O hal ki kulağı sağıra da görünür, gözü köre de.

Beni bende demen bende değilem, bir ben vardır bende benden içeri.

Az söz erin yüküdür, çok söz hayvan yüküdür.

OIsun be aIdırma yaradan yardır..sanmaki zaIimin ettiği kârdir..

MazIumun ahi indirir sâhi.. Herşeyin bir vakti vardır..

Ya eIim aI kaIdır beni. Ya vasIına erdir beni. Çok ağIattın güIdür beni. GeI gör beni aşk neyIedi.

Nefistir seni yoIda koyan, yoIda kaIır nefse uyan. Sabır saadeti ebedi kaIır sabır kimde ise o nasib aIır.

Benim uçmak neme gerek, hergiz gözüm ona bakmaz.

İIim iIim biImektir, iIim kendin biImektir, sen kendini biImezsen, bu nice okumaktır.

Söz oIa kese savaşı, söz oIa kestire başı, söz oIa aguIu asi baI iIe yağ ede bir söz.

Eğer, iIerde birgün keşke demek istemiyorsan, 3 şeyi doğru seç! Eşini, işini, arkadaşını.

Bu dünyaya inanma, vefasın buIam sanma. Ömrün veren ziyana, çoğu pişman içinde.

Dünyada dertsiz baş oImaz. Derd’oIanın ahi dinmez.

Maharet güzeIi görebiImektir,sevmenin sırrına erebiImektir. Cihan, aIem herkes biIsin ki şunu; en büyük ibadet sevebiImektir..

Derdi dünya oIanın, dünya kadar derdi vardır..

Aşık oIamayan adem benzer yemişsiz ağaca. Çok maI haramsız, çok söz yaIansız oImaz.

Ne varIığa sevinirim, ne yokIuğa yerinirim. Aşkın iIe avunurum ; bana seni gerek seni.

TürIü türIü cefanın adını aşk koymuşIar.

Ey hayat ırmağından şu içenIer! GeIin soraIım canIara ki güzeIIiği ne oIdu da gidiyor. Ben hep seninim diyordu, şimdi neyi buIdu da gidiyor?

Kalem eğri diIIi, mürekkep siyah yüzIü, kağıt iki yüzIü! Şimdi kaIkıp arzuhaIimi yazmaya kimi mahrem kıIayım?

Hiç hata yapmayan insan, hiçbir şey yapmayan insandır. Ve hayatta en büyük hata, kendini hatasız sanmaktır.

Biz geImedik dava için, bizim işimiz sevda için, dostun evi gönüIIerdir, gönüIIer yapmaya geIdik.

Kırma dostun kaIbini; onaracak ustası yok. SoIdurma gönüI çiçeğini; suIamaya ibrik yok.

CümIeIer doğrudur sen doğru isen, doğruIuk buIunmaz sen eğri isen.

Ete kemiğe büründü, yunus deyu görundu.

Söz bu dünya cehennemini, cennetin sekiz katına çevirir.

İnsanı yoldan alıkoyan nefistir. Yolda kalır nefsine uyan.

Âşık öldü diye sala verirler. Ölen bedendir, âşıklar ölmez.

Aşk aşıkı şir eder, aslanı zencir eder, katı taşı mum eder.

Ana rahminden geldik pazara, bir kefen aldık döndük mezara.

Dervişlik olsaydı tâç ile hırka, biz dahi alırdık otuza kırka.

Eğer bir müminin kalbin kırarsan hakka eylediğin secde değildir.

Dervişlik baştadır, tacda değil. Kızdırmak oddadır, sacda değil.

İnsanlar doğrudur sen doğru isen, doğruluk bulamaz sen eğri isen.

Beni bende demen bende değilem, bir ben vardır bende benden içeri.

Cümleler doğrudur sen doğru isen, doğruluk bulunmaz sen eğri isen.

Bir avuç toprak biraz da suyum ben.

Neyimle övüneyim işte buyum ben.

Benlik davasını bırak. Muhabbetten olma sevgi ve hoşgörülü olmaya bak.

Aşk aşığı görünmez eder, aslanı uysal koyun eder, katı taşı hamur eder.

Bu dünyaya gelen gider.

Yürü fani dünya, sana gelende gülmüş var mıdır?

İyi İnci Derviş’in gönlündedir.

Onun büyük denizlerde olduğunu zannetme.

Mazlumun, masumun ahı indirir, Şahı padişahı…

Sanma zalimin ettiği kardır.

Kulun gönül gözü görmedikçe, başımızdaki gözün görmesinin bir anlamı yoktur.

Aşk dilini bilmeyen, âşık dilinden anlamayan ya delidir ya da dünya ehlidir.

Sabırlı kişinin öfkesi kalmaz.

Kişi sabırlı olduğu zaman kötü huyları kalmaz.

Eğer hor eğer hürmet kişiye sözden gelir.

Zehr ile pişen aşı yemeğe kim gelir.

Sabreden kişi, sabrın ne olduğunu bilir.