Ey Merhametliler Merhametlisi!
Hâlimizi sadece Sana açıyor,
içimizi yalnız Sana döküyor
Ve son bir kere daha
en içten iniltilerle engin rahmetinin kapısına dokunuyoruz;
Meded ey gizli açık her hâlimizi bilen
Meded ey hayat ve kaderimize hükmeden
Meded ey ilk kapı ve ilk-son mercî;
Senden ayrı düştüğümüz şu meş’um dönemde
hiç kimse imdadımıza koşmadı;
Feryadımızı duyup şefkatle el uzatan da olmadı;
hep hicranla inledik ve hasretle yutkunup durduk
Eyyub’a hayatın ırmağının çağı göründüğü,
Yakub’a Yusuf’un gömleğinden kokular gelip ulaştığı şu günlerde,
tıpkı o hasretkeş Nebî gibi tasamızı, dağınıklığımızı
Sana arz ediyor ve rahmetinin ihtizazını bekliyoruz
Aslında, herkesin kapılarını yüzümüze kapadığı
ve çığlıklarımıza kulaklarını tıkadığı dönemlerde dahi,
Senin kapıların müracaat eden herkese açık,
lütuf ve ihsanların sağanak sağanak,
teveccühlerin de başımızın üzerindeydi..
yoldan çıkan biz,
yolsuzluk yaşayan biz,
ufkumuzu karartan da bizdik..
ey bizi hiçbir zaman terk etmeyen Rabbimiz,
şu renk atmış simalarımıza, şu tekleyen nabızlarımıza,
şu ritmi bozulmuş kalblerimize
ve şu yürekler acısı hâlimize merhamet buyur da,
içinde bulunduğumuz kahredici şu sıkıntılardan bir çıkış yolu göster
ve dirilmemize izin ver..
Çaresizlikle kıvranırken dahi ümitle çarpan sinelerimize,
yaşlarla dolan gözlerimize,
hacâletle kızaran yüzlerimize şefkatle teveccüh buyur,
bir kez daha kapı kullarını bağışla…
Hatalarımız bütün denizleri kirletecek kadar cesim ve ürpertici;
Sana karşı tavırlarımız mahvolmuş kavimlerin hâllerinden birkaç kadem daha ileri;
kalbî, ruhî hastalıklarımız cüzzamdan,
kanserden daha amansız;
dertlerimizi dergâhına açıyor,
dermanı da Senden ümit ediyoruz.
Sen kimsesizler kimsesi ve bizlerin melceisin.
Senden başka ilâh yok ki ona el açıp yalvaralım.
Kapından gayri kapı yok ki varıp ona dayanalım.
Senden başka sığınak bilmiyor,
Senden başka güç ve kuvvet de tanımıyoruz.
Gören, bilen, duyan sadece Sensin;
Aç ufkumuzu ve bize kendimiz olma idrakini lütfeyle.
Ey yüce Yaratıcı!
Cihanın bütün mülk ve saltanatı senin bayrağın altında sana boyun eğmekte
Ve sultanlar senin kapında sana kölelik etmektedirler!
Herşey sana koşar, senden varlık dilenir;
Sen ise kendinden varsın!
Emanet varlıklar, var olur, şekillenir sonrada söner giderler;
Sen ise bütün bunlardan bert’ ve müstağnisin!
Teksin, eşsizsin, ihtiyaçsızsın!
Bütün varlıklar birliğinden medet umar.
Birliğin çölde kalmışların Kevser’i ve cennetidir.
Bu yerler senin emrinle yerinde durur.
Gök kubbe senin kudret ve iradenle düzenini kurar.
Eğer bütün bunlar sana dayanmasaydı;
yıldızlar bağı çözülen teşbih taneleri gibi bu kâinatın bağrında dağılıp gidecekti.