Mekke’nin ben dağlarına bakıyorken ağlıyordum.
Resul’ün izini orda, adım adım arıyordum.

Mescidi haram içinde ruhum kaldı, kalbim kaldı,
Canım buraya geldi amma, aklım Beytullah’ta kaldı.

Medine’de ev sahibi Muhammed Mustafa idi,
Hayatta en güzel duygu ona ümmet olmak idi.

Mescidi haram içinde ruhum kaldı, kalbim kaldı,
Canım buraya geldi amma, aklım Beytullah’ta kaldı.

Burda onun gözü izi,orda onun eli izi,
Uhut’ta yeri öperken, vardı sanki ayak izi.

Mescidi haram içinde ruhum kaldı, kalbim kaldı,
Canım buraya geldi amma, aklım Beytullah’ta kaldı.