Derman arardım derdime
Derdim bana derman imiş
Burhan sorardım aslıma
Aslım bana burhân imiş

****

Sağı solu gözler idim
Ben dost yüzün görsem deyu
Ben taşrada arar iken
Ol can içinde cân imiş

****

Öyle sanırdım ayrıyam
Dost gayrıdır ben gayrıyam
Benden görüp işiteni
Bildim ki ol Canân imiş

****

Savm u salat-ü hac ile
Sanma biter zâhid işin
İnsan-ı Kâmil olmaya
Lâzım olan irfân imiş

Kanden gelir yolun senin
Ya kande varır menzilin
Nerden gelip gittiğinı
Anlamayan hayvan imiş

****

Mürşid gerektir bildire
Hakk’ı sana Hakka’l yakîn
Mürşidi olmayanların
Bildikleri gümân imiş

****

İşit Niyazi’nin sözün
Bir nesne örtmez Hak yüzün
Hakk’tan ayan bir nesne yok
Gözsüzlere pinhân imiş